هر ماهیچه اسکلتی از هر طرف، با یه تاندون به استخوان میچسبه. ۶۴۰ تا ماهیچه اسکلتی وجود داره و تقریبا همشون از یه مفصل اسکلت رد میشن. در هر مفصل، چندتا ماهیچه در هر سمت مفصل، گروه بندی میشن. همونطور که در قسمت مدل پیوند بخش تو فصل ۸ توضیح داده شد، ماهیچه هایی که در یه گروه کار میکنن، بردار برآیندی رو تولید میکنن که در هر مفصل تولید گشتاور میکنن. برای ارجاع، ماهیچه های بزرگ سیستم اسکلتی تو شکل ۱-۱۵ نشون داده شدن. میتونین اطلاعات بیشتر رو در مورد هر ماهیچه در کتاب Anatomy & Physiology For Dummies نسخه ۲ نوشته Maggie Norris و Donna Rae Siegfried (انتشارات Wiley) پیدا کنین.
شکل ۱-۱۵: ماهیچه های عمده بدن انسان |
یه ماهیچه اسکلتی شامل فیبرهای ماهیچه ای و بافت همبند ی میشه که اونو کنار هم نگه میداره و ماهیچه رو به استخوان متصل میکنه. همه ماهیچه های اسکلتی، چهار ویژگی مکانیکی زیر رو نشون میدن:
انعطاف پذیری: با یه نیروی خارجی، طول ماهیچه, بیش از طول اولیه اش, زیاد یا کشیده میشه. نیروی خارجی میتونه از یه گرون ماهیچه مخالف، جاذبه، یا تماس با یه بدن دیگه بیاد. بخش های بافت همبند اجازه میدن یا ماهیچه کشیده بشه.
الاستیسیته: وقتی نیروی کشنده حذف میشه، عضله می خواهد به طول اصلی خود بازگردد، چون بخش های بافت همبند مثل یه فنر کشیده شده عمل میکنن. این تنش منفعل نام داره.
تحریک پذیری: ماهیچه به محرک یه سیگنال الکتریکی به نام پتانسیل عمل که بوسیله سیستم عصبی تحویل داده میشه پاسخ میده (فصل ۱۴ تو برای اطلاعات بیشتر در مورد پتانسیل عمل ببینید). وقتی پتانسیل عمل یه ماهیچه رو تحریک میکنه، پروسه ای رو درون فیبرهای ماهیچه آغاز میکنه که سبب ایجاد ویژگی چهارم میشه.
انقباض: ماهیچه به دلیل توانایی ایجاد تنش فعال در فیبرهای عضلانی، یک بافت منحصر به فرد است. به طور خلاصه، ماهیچه انرژی شیمیایی گرفته شده به عنوان غذا را به نیروی کششی تبدیل می کند. بعداً در این فصل به روند تولید تنش فعال می پردازم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر