هرگونه ارزیابی چشمی اجرا، بیانگر یه آنالیز کیفی ه. اجرا ممکنه در لحظه دیده بشه، یا ممکنه یه اجرای ضبط شده باشه که بعدا آنالیز میشه. در هر صورت، ارزیابی، فقط بر اساس چیزیه که آنالیزور میبینه.
آنالیز کیفی میتونه غیر رسمی باشه، مثل آهی که تماشاگر موقع دیدن اجرای یه ورزشکار المپیکی برنده مدل طلا میکشه. آه نمایش داده شده، یه ارزیابی کیفی از حرکته، حتا اگه ارزیابی هیچوقت به اجراکننده نرسه.
آنالیز کیفی میتونه رسمی باشه، مثل وقتی که یه مربی یا یکی از والدین با بچه ای که داره یاد میگیره چجوری شوت کنه، کار میکنه، یا پزشکی که راه رفتن یه کارگر آسیب دیده یا یه قربانی سکته رو توانبخشی میکنه، یا وقتی یه مربی با یه ورزشکار کار میکنه تا پرش ارتفاع ش رو بهتر کنه. تو این نوع از آنالیز کیفی، معمولا انتظار میره که آنالیزور حرکت، کیفیت اجرا رو ارزیابی میکنه و بازخوردی رو به اجراگر برای "حرکت بهتر" میده. تو این فصل، من بیشتر روی آنالیز کیفی رسمی تمرکز میکنم.
آنالیزور حرکت، موقع انجام آنالیز کیفی، سه تا مسوولیت داره:
ارزیابی: آنالیزور باید اجرا رو نگاه کنه و قضاوت کنه که آیا هدف حرکت به دست اومده. خیلی ساده، این یعنی جواب دادن به این سوال که "آیا اجراگر کاری که میخواد یا باید انجام بده رو انجام میده؟" اگه هدف، به دست اومد، اهداف جدیدی گذاشته میشه. اگه هدف به دست نیومده، بینش آنالیزور حرکت، برای بهبود اجرا لازمه. همونطور که در بخش بعدی میگم، برای مشخص کردن اینکه آیا به هدف دست یافته شده یا نه، حواسمون باید به مشخص کردن هدف اجرا ست.
عیب یابی: آنالیزور باید دلیل به دست نیامدن هدف رو پیدا کنه. این بخش مهمترین بخش آنالیز کیفی ه. شامل مشخص کردن دقیق دلیل مشخص به دست نیامدن هدف اجراست.
دخالت: آنالیزور باید دلیلی که به خاطرش اجراگر نتونسته به هدف اجرا دست پیدا کنه رو درست کنه.
متاسفانه بیشتر آنالیزور های حرکت، یه اجرا رو ارزیابی میکنن و بدون عیب یابی دلیل اصلی یه اجرای کمتر-رضایتبخش، اقدام به دخالت میکنن. به جای درست کردن دلیل مشخص یه مشکل، آنالیزور از عبارتهایی مثل "تلاش خوبی بود" یا "بالاتر بپر" یا "دورتر بنداز" یا "تندتر بدو" استفاده میکنه. اما این عبارتها زیاد برای اجراگر کمک کننده نیستن، چون اونا دلیل مشخص پرش کوتاه تر، پرتاب نزدیکتر، یا دو آهسته تر رو نمیگن (با اینکه بیشتر افراد با هر سنی، خوششون میاد که از تلاششون با یه "تلاش خوبی بود" قدردانی بشه).
دخالت مناسب برای بهبود اجرا، بستگی به مرحله ای داره که معمولا نادیده گرفته شده: عیب یابی دلیل اجرا، جوری که نشون داده شده. تو بخش های بعدی، خلاصه ای از اجرای آنالیز کیفی حرکت میگم که شامل عیبیابی براساس بایومکانیک گفته شده در بخش های ۲، ۳ و ۴ این وبلاگه.
آنالیز کیفی میتونه غیر رسمی باشه، مثل آهی که تماشاگر موقع دیدن اجرای یه ورزشکار المپیکی برنده مدل طلا میکشه. آه نمایش داده شده، یه ارزیابی کیفی از حرکته، حتا اگه ارزیابی هیچوقت به اجراکننده نرسه.
آنالیز کیفی میتونه رسمی باشه، مثل وقتی که یه مربی یا یکی از والدین با بچه ای که داره یاد میگیره چجوری شوت کنه، کار میکنه، یا پزشکی که راه رفتن یه کارگر آسیب دیده یا یه قربانی سکته رو توانبخشی میکنه، یا وقتی یه مربی با یه ورزشکار کار میکنه تا پرش ارتفاع ش رو بهتر کنه. تو این نوع از آنالیز کیفی، معمولا انتظار میره که آنالیزور حرکت، کیفیت اجرا رو ارزیابی میکنه و بازخوردی رو به اجراگر برای "حرکت بهتر" میده. تو این فصل، من بیشتر روی آنالیز کیفی رسمی تمرکز میکنم.
آنالیزور حرکت، موقع انجام آنالیز کیفی، سه تا مسوولیت داره:
ارزیابی: آنالیزور باید اجرا رو نگاه کنه و قضاوت کنه که آیا هدف حرکت به دست اومده. خیلی ساده، این یعنی جواب دادن به این سوال که "آیا اجراگر کاری که میخواد یا باید انجام بده رو انجام میده؟" اگه هدف، به دست اومد، اهداف جدیدی گذاشته میشه. اگه هدف به دست نیومده، بینش آنالیزور حرکت، برای بهبود اجرا لازمه. همونطور که در بخش بعدی میگم، برای مشخص کردن اینکه آیا به هدف دست یافته شده یا نه، حواسمون باید به مشخص کردن هدف اجرا ست.
عیب یابی: آنالیزور باید دلیل به دست نیامدن هدف رو پیدا کنه. این بخش مهمترین بخش آنالیز کیفی ه. شامل مشخص کردن دقیق دلیل مشخص به دست نیامدن هدف اجراست.
دخالت: آنالیزور باید دلیلی که به خاطرش اجراگر نتونسته به هدف اجرا دست پیدا کنه رو درست کنه.
متاسفانه بیشتر آنالیزور های حرکت، یه اجرا رو ارزیابی میکنن و بدون عیب یابی دلیل اصلی یه اجرای کمتر-رضایتبخش، اقدام به دخالت میکنن. به جای درست کردن دلیل مشخص یه مشکل، آنالیزور از عبارتهایی مثل "تلاش خوبی بود" یا "بالاتر بپر" یا "دورتر بنداز" یا "تندتر بدو" استفاده میکنه. اما این عبارتها زیاد برای اجراگر کمک کننده نیستن، چون اونا دلیل مشخص پرش کوتاه تر، پرتاب نزدیکتر، یا دو آهسته تر رو نمیگن (با اینکه بیشتر افراد با هر سنی، خوششون میاد که از تلاششون با یه "تلاش خوبی بود" قدردانی بشه).
دخالت مناسب برای بهبود اجرا، بستگی به مرحله ای داره که معمولا نادیده گرفته شده: عیب یابی دلیل اجرا، جوری که نشون داده شده. تو بخش های بعدی، خلاصه ای از اجرای آنالیز کیفی حرکت میگم که شامل عیبیابی براساس بایومکانیک گفته شده در بخش های ۲، ۳ و ۴ این وبلاگه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر